Ακούω συχνά διάσημους στη τηλεόραση να λένε με έμφαση: "Ότι, δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό". Ας δούμε μαζί, γιατι θεωρώ πως η παραπάνω στάση/δήλωση είναι "τρίχες" (και μάλιστα κατσαρές)!
Μου λέει ο επισκέπτης μου: "Μα κύριε, αφού όλοι ισχυρίζονται πως ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό, συνέχεια το ακούω στην τηλεόραση" , και συνεχίζει (με φυσικό συλλογισμό) "τότε εγώ που έχω περάσει τόσες και τόσες δύσκολες εμπειρίες στην ζωή μου, γιατί νιώθω αδύναμος, φοβισμένος, κουρασμένος κ.λ.π? Άρα έχω κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα και γι' αυτό σας επισκέφθηκα".
Η απάντηση (που δίνω στην αρχή του άρθρου) επαναλαμβάνεται, με την διαφορά όμως ότι τώρα πλέον καλούμαι να εξηγήσω στον επισκέπτη μου τον ισχυρισμό μου περί του αντιθέτου. Και εξηγούμαι ως εξής:
Όλοι γνωρίζουμε μεταξύ μας, πως ως άνθρωποι έχουμε πολλές Βιολογικές και Ψυχολογικές διαφορές, π.χ. στην αντίληψη, στη μνήμη, στην ευαισθησία, στην ευφράδεια, στη κριτική σκέψη, στη διορατικότητα, στη βιολογική και ψυχική αντοχή κ.λ.π.
Ως ειδικός Ψυχικής Υγείας συνομιλώ συχνά με ανθρώπους που τα αίτια των προβλημάτων τους εδράζουν στις τραυματικές εμπειρίες που έχουν βιώσει κατά το παρελθόν τους. Σε εμπειρίες δηλαδή, που τους έχουν αφήσει μικρές ή μεγάλες "ψυχικές ουλές", τις οποίες έχουν απωθήσει στο ασυνείδητο τους πλέον.
Οι εμπειρίες όμως αυτές, εμπεριέχουν "συμπιεσμένα" αρνητικά συναισθήματα, όπως για παράδειγμα φόβο, τρόμο, ενοχές ή τύψεις. Συναισθήματα δηλαδή, που ανάλογα με τα ερεθίσματα που δέχεται το άτομο στην καθημερινότητα του, αναδύονται (παρά την θέλησή του) στο συνειδητό του πεδίο, προκαλώντας του έτσι, διάφορες "ψυχικές αναταράξεις" ή μια σειρά από άλλα προβλήματα.
Με λίγα λόγια, γνωρίζουμε ότι ο ανθρώπινος οργανισμός είναι προικισμένος (από την φύση του) να μας προειδοποιεί πριν νοσήσει. Προειδοποιήσεις του τύπου: Ανεξήγητος φόβος, ανεξήγητος τρόμος ή ανεξήγητη ψυχολογική αδιαθεσία. Εάν αγνοήσουμε τις προειδοποιήσεις αυτές και δεν τις επεξεργαστούμε με την βοήθεια κάποιου ειδικού (ψυχικής υγείας) στην πηγή τους, θα υποστούμε τις ψυχολογικές ή ακόμα και τις βιολογικές συνέπειες που τις συνοδεύουν.
Εάν ήταν αληθές αυτό που λένε πώς "Ότι, δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό" , τότε όσοι έχουν συμμετάσχει σε πολέμους και γύρισαν βιολογικά άρτιοι, θα έπρεπε να είναι ψυχικά "άτρωτοι" και όχι να γεμίζουν τα Ψυχιατρικά Ιδρύματα των χωρών τους.
Οι έρευνες τεκμηριώνουν ότι πάρα πολλοί στρατιώτες που γύρισαν βιολογικά άρτιοι από τον πόλεμο του Βιετνάμ, επέστρεψαν ψυχολογικά "ερρείπια" από αυτά που βίωσαν, ψυχικά "ανάπηροι" ή ακόμα και ψυχικά "νεκροί", γεμίζοντας κυριολεκτικά τα Ψυχιατρικά Ιδρύματα της Αμερικής την εποχή εκείνη.
Η προσωπική μου τοποθέτηση λοιπόν, είναι πως υπάρχουν εμπειρίες που μπορεί να ενδυναμώσουν ψυχικά κάποιον άνθρωπο, αλλά και εμπειρίες που μπορεί να τον καταστήσουν ψυχολογικά ζωντανό-νεκρό , και σε καμία περίπτωση (με τίποτα, μα με τίποτα) δεν ισχύει ως δεδομένο πως "ότι, δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό".
Θεωρώ πως καλό είναι, οι άνθρωποι που τοποθετούνται κάθετα σε σχέση με τη παραπάνω φράση, να προσεύχονται συχνά σε όποιον Θεό πιστεύουν παρακαλώντας τον, να μην δοκιμάσει τις ψυχικές αντοχές τους, διότι κάποιες εξαιρετικά δυσάρεστες συγκυρίες στη ζωή (όπως π.χ. η απώλεια ενός παιδιού, ένα τροχαίο ατύχημα που θα τον καταστήσει ανάπηρο κ.ο.κ), μπορούν να τον καταστήσουν Ψυχολογικά ζωντανό-νεκρό, και όχι να τον δυναμώσουν Ψυχικά.
